Ik werd uitgenodigd om een oplossing te vinden voor Zora, een Shiba van ongeveer 1 jaar.
Isabelle en Roger zijn de baasjes. Beiden in de 70 jaar.
Hun klacht werd als volgt omschreven
"Wil geen riem aandoen. Springt op iedereen en krabt. Springt en krabt aan de deur en muren."
Aanvullende informatie: Vermoedelijk geen goede start gehad en al verschillende baasjes.
Op het eerste moment dacht ik, dit is een slechte combinatie. Baasjes op leeftijd en niet meer zo mobiel en Zora die de wereld wil en moet ontdekken om van haar onzekerheid af te geraken en met een Shiba karakter moet je goed rekening houden. Als persoonlijke hondencoach is dit een mooie uitdaging.
Gaandeweg ontdekte ik dat er toch mogelijkheden waren. De vragen die werden gesteld en de instemming met mijn voorstel gaven mij hoop, ondanks het bijzonder karakter van de Shiba.
Zoals altijd begin ik met de Non-verbale training.
Geef aanwijzingen en geef het commando zodra de oefening wordt uitgevoerd of is uitgevoerd.
Laat Zora werken voor haar eten.
En leer haar het harnasje te accepteren.
Hoe moet ze reageren op de bel.
Met deze oefeningen kun je een deel van de klachten aanpakken en kom je in contact met je hond.
Een week later ben ik nog eens gepasseerd. Ik was reuzetrots op de twee mensen.
Bij het aanbellen stelde ik al vast dat Zora rustiger was en deels waren de klachten verminderd of verdwenen.
Ze blafte nog wel, maar was al veel kalmer. Haar uiterlijk toonde ook meer rust. Terwijl ik door de kamer liep kwam ze dicht achter mij aan en snuffelde.
Isabelle en Roger bevestigden wat ik zag. Er was lichte verbetering. Ik had ook de indruk dat ze beiden plezier beleefden aan Zora. Ik werd daar gelukkig van. Zora was hier nog niet een-twee-drie weg.
Omdat Zora niet wilde wandelen ben ik dat gaan doen. Ze wilde niet naar buiten. Opnieuw de onzekerheid. Ik heb haar daar kunnen overheen helpen. Eenmaal buiten, stond ze even verstijfd. Na enkele minuten ging de neus naar de grond en begon ze haar omgeving te verkennen. Opnieuw een muur afgebroken.
Inmiddels hebben Isabelle en Roger mij om een 3 meter lange lijn gevraagd.
Zo zie ja dat je telkens weer opnieuw moet evalueren. Je eigen vaststellingen telkens weer bijstellen. Veel vragen en vooral kijken naar de reacties van baasjes en hond. Lichaamstaal zegt meer dan woorden. Ik zoek ook altijd naar de oorzaak van het gedrag. Het gedrag zelf is snel aan te passen. Pas als je de oorzaak kent kun je samen met de baasjes het programma opstellen.
Ik ben er zeker van dat ik deze drie nog regelmatig zal opzoeken.
Deze 2 prachtige mensen heb ik kunnen helpen door ze een aanpak aan te bieden die voor hen werkt. Dat zowel voor de baasjes als Zora in eerste instantie gaat voldoen. Op termijn gaan we zien of uitbreiding nodig en mogelijk is. Intussen wil ik jullie drie feliciteren. Geweldig gedaan.
Wil je meer weten over de aanpak.